Contact (1997)

Geçmişte olduğu gibi günümüzde de bilim ve din kavramları sürekli karşı karşıya gelmiştir. Bunun en büyük örneği “ Evrim Teorisi” diyebiliriz aslında. İnsanların ve kainatın yaratılışı konusunda iki kavram farklı teoriler söyler, tartışmalar patlak verir. Akabinde “Ateizm” kavramları gündeme gelir ve tartışmalar daha da büyür. Her ne kadar bu konuyu içermese de bu bilim ve din çatışmasının özünü konu alan bir filmi izledim yaklaşık on beş dakika önce. Bahsettiğim film “Contact”.

Hemen film hakkında vereceğim bilgilere geçeyim. Filmin yönetmeni Robert Zemeckis. “Back to the Future” serisinin ve “Forrest Gump”, “The Polar Express” filmlerinin altında da imzasını görebilirsiniz Akademi Ödüllü Amerikan yönetmenin. Oyuncu kadrosunda ise Jodie Foster, Matthew Mc Conaughey, William Fichtner, James Woods ve yakın zamanda hayata gözlerini yuman John Hurt yer alıyor. Filmin türü bilimkurgu, gizem ve dram olarak söylenebilir.

Öncelikle şunu söylemeliyim filmin içerisinde ünlü gökbilimci Carl Sagan’ın çok fazla izi var. Bunun sebebi Sagan’ın aynı adlı romanından esinlenilmiş olması. Ayrıca filmde gösterilmek istenen bir Carl Sagan “cameo”su da planlar arasındaymış fakat ne yazık ki Sagan’ın ömrü yetmemiş. Film genel olarak Sagan’ın evren ve uzay ile ilgili fikirlerini ve teorilerini anlatıyor. Bilime bu kadar tutkulu bir insanın fikirlerini içermesi de Sagan’ı daha yakından tanımaya sevk ediyor insanı. Normalde insanlara bu konular karmaşık gelir. Uzay, solucan deliği, evren, kainat kavramları bilimsel olmakla beraber ve bu konularla ilgilenmeyen insanlara karmaşık gelebilecek terimler. Fakat film o kadar sade ve açık bir şekilde anlatmış ki anlatmak istediklerini etkilenmemek elde değil. Tabiki tamamen bilimsel bir dil kullanılmıyor filmde fakat izlediğinizde bilimle ilgili anlatılmak istenen şeyleri rahatça anlayabiliyorsunuz. Daha doğrusu olan olaylarla bilimsel terimlerin ilişkisini çok rahat kurabiliyorsunuz. Ben bunu yönetmenin başarısı ve Sagan’ın anlatımına bağlıyorum.

Yazının girişinde de dediğim gibi film bilim ve dinin çatışmasını anlatıyor. Bu çatışmanın sebebi Allah’ın varlığı elbette. Bilim insanları Allah’ın varlığını sorgulamayı seçiyorlar çünkü var olan her şeyin bir kanıta sahip olması gerektiğini düşünüyorlar. Din ise Allah’ın varlığını koşulsuz sualsiz kabul ediyor. Dolayısıyla burada bir anlaşmazlık ortaya çıkıyor. Hatta öyle ki can kayıpları bile oluyor bu çatışmadan dolayı. Film de bu konuyu oldukça gerçeğe yakın işliyor. Varlığı yıllardır sorgulanan ve bir türlü kesin cevabı bulunamayan uzaylıları da amacına ulaşmak için bir araç olarak kullanıyor. Şunu da belirtmeliyim ki filmin senaryosu o kadar güzel yazılmış ki sonunda olan olaylar bu çatışmaya değişik bir boyut kazandırıyor resmen.

Oyunculuklar gerçekten müthiş. Özellikle Jodie Foster gerçekten çok iyi performans sergilemiş açıkçası. Bana göre oyunculukların iyi olmasının sebeplerinden biri de başrollerde olan Jodie Foster ve Matthew Mc Conaughey’in filmdeki inanç ile düşüncelerinin gerçek hayatta da aynı olması. Ayrıca iki oyuncu arasındaki diyaloglar oldukça kaliteli. Aralarında bir aşk var fakat klişelerden uzak. Bu da baymıyor sizi ve filmin asıl konusundan koparmıyor. Aksine bu iki karakterin inançlarının ters düşmesi ana konuyu besliyor. Sergilenen oyunculuklar ile beraber filmde gösterilen Bill Clinton, Larry King, Jay Leno gibi isimler filmin gerçekçiliğini çok fazla artırmış. Bu gerçekliğe Carl Sagan’ın da etkisi var tabi. Bakın bu zamana kadar tüm Star Wars serisini, Interstellar, Arrival gibi filmleri izledim fakat uzay ve evren temasını bu kadar gerçekçi hissettiren tek film bu.

Ben daha üç yaşındayken çıkan bu filmi şimdiye kadar neden izlediğimi sorgulamayı yavaş yavaş bırakırken filmin bana göre en güzel sahnelerinden olan “ayna sahnesi”ni aşağıya koyuyorum. Yönetme zekasının görselliğine vurulduğu bu sahneyi izledikten sonra da iki buçuk saatlik bu dev yapımı şiddetle izlemenizi öneriyorum. İyi seyirler.

Ha bu arada unutmadan,

“The universe is a pretty big place. If it's just us, seems like an awful waste of space.” - Carl Sagan