Arabesk (1988)

Çok ama çok uzun zamandan sonra yine karşınızdayım. O kadar uzun zaman oldu ki nasıl başlasam diye bayağı bir düşündüm açıkçası. Geç olsa da tekrar yazmaya başladım ve ilk olarak 1988 yılında gösterime giren Arabesk filmini değerlendirmek istedim.

Şu zamanlarda Türk sineması bayağı bir kötü diyoruz falan ama öncesinde yapılabiliyormuş bu tarz güzel filmler. Şimdi bakarsanız Türk komedi filmlerinin hali belli. Çok düşünmenize gerek yok aslında. Tam şu anda afişlere bakarsanız görürsünüz şu anki vahim durumu. Fakat tam 29 yıl öncesinde biz komedi hatta absürt komedi izleyebiliyormuşuz. Hem de kahkaha atacak seviyede. Ne oldu da düştü bu kadar seviye? Şaşılacak şey.

Her zamanki gibi film hakkında birkaç bilgi vermek gerek. Yönetmen olarak Ertem ve Ferdi Eğilmez isimlerini görüyoruz ki Ertem Eğilmez’i ilk Hababam Sınıfı filmlerinden hatırlarsınız. Allah gani gani rahmet eylesin. Şu an anlıyoruz ki mumla arıyoruz kendisini ve yönettiği filmleri. Oyuncu kadrosunda ise Şener Şen, Müjde Ar ve Uğur Yücel’i görüyoruz. Hatta ve hatta tanıdık çok fazla yüz de görmek mümkün. Senaryosunu da Gani Müjde yazmış. Filmin konusu absürt komedi olarak gösterilebilir.

Türkiye’de bir klişe vardır. Eski Türk filmleri çoğunlukla arabesk ve dramı bol şekildedir. Kah zengin kız ve fakir oğlanın çilesi bitmez kavuşamamaları kah yoksul ailenin dramı bol yaşantıları eksik olmaz. Filmin başrol oyuncularının başına gelmeyen kalmaz. İzleyen herkes bu kadar acı dram karşısında dertlenir ve gözyaşlarına hakim olamaz. Yani tabi bu dediklerim eski jenerasyonlar için geçerli. Bu filmde de gözyaşlarına hakim olamamanız mümkün ama bu sefer gülmekten. Aslında düşünüldüğünde 1988 yılında böyle bir film çekmek o zamanki filmlere yapılan büyük bir eleştiri. Yani düşünsenize o dönemler öncesinde ve yine o dönemlerde kör olmalar, efendime söyleyeyim kavuşamamalar ya da iki aşığın arasına giren kötü kalpli insanlar çok fazlayken, bu filmle tüm bu klişelerle dalga geçiliyor. Çok büyük iş bana kalırsa.

Filmde sadece dram ve arabesk ile dalga geçilmiyor. Türk sinemasında olan her şeyle dalga geçilmiş. O unutulmaz “Siz kardeşsiniz, evlenemezsiniz!” repliğinden tutun da, zenginliğin göstergesi olan kürklere kadar. Bu da izleyenlere bir tebessüm etkisi yaratıyor. Her ne kadar o jenerasyondan olmasak da küçükken anneannemle beraber izlediğim olmuştur ve aslında hepsini de şu anda bile hatırlarım. Bu hatırladığım şeylerle dalga geçilmesi ve eleştirisel olarak ele alınması bana oldukça keyif verdi.

Özetle şu an piyasada olan “Türk komedi filmleri”nden ziyade bu tarz filmleri izleyin. Geçmişte bu kadar vasat değilmiş durum. Eski Türk filmi deyip yabana atmayın, izleyin. Eminim ki daha fazla keyif alacaksınız. İyi seyirler.