Captain Fantastic (2016)

İlk insanın primitif oluşundan şu anki modern hayata kadar insanoğlu çok fazla yol katetti. Öyle ki günümüzde bu gelişim geçmişe göre daha hızlı şekilde devam etmekte. Bunun sebebi de elimizin altındaki olanaklar. Gelişen teknolojiyle doğrudan bağlı olan bu olanaklar hayatımızın her yerinde elimizin altında. Giyimden tutun da gıdalara kadar faydalanabiliyoruz bunlardan. Ama tabi ki gelişen teknolojiyle artan bu olanaklar beraberinde bazı sıkıntılar da doğurabiliyor. Bilgi kirlilikleri, genetiği değiştirilmiş gıdalar ve çeşitli hastalıklara sebebiyet veren kumaşlardan yapılan kıyafetler bunlardan bazıları. Peki bir an için tüm bu olanakların olmadığını düşünün. Nasıl bir hayatınız olurdu?

Yazının konusu olan “Captain Fantastic” filmi de böyle bir hayatı gösteriyor. Filmin yönetmen ve senaristi aynı zamanda aktör olan Matt Ross. Başrolde ise “The Lord of the Rings” serisinden “Aragorn” olarak tanıdığımız Viggo Mortensen’i görüyoruz. Mortensen’e Frank Langella ve Steve Zahn gibi oyuncular eşlik ediyor. Filmin pek çok festivalde adaylığı bulunmakla beraber Viggo Mortensen’e de bu yılın Oskar ödüllerinde adaylık kazandırmışlığı var. Tür olarak ise komedi, drama özelliği taşıyor.

Ben Cash eşi ve altı çocuğu ile birlikte şehrin yapaylığından uzakta doğanın içinde yaşayan bir adam. Aile hiçbir teknolojik alete sahip değil ve tamamen doğal bir şekilde besleniyorlar. Belki de şehirden bunalan pek çok kişinin istediği hayatı yaşıyorlar. Fakat benim dikkatimi çeken şey teknolojiden ve okuldan yoksun olan bu ailenin çocuklarının bilgi birikimlerinin oldukça fazla olması. Mesela sekiz yaşındaki Zaja, yaşına rağmen çok fazla tıbbi terim biliyor. Çocukların çoğu birden fazla dili konuşabiliyor. Üstelik fiziksel olarak da gayet güçlüler. Söylediğim gibi kısıtlı imkanlarla yapıyorlar bunları. Sadece anne babalarından ve kitaplardan öğrendikleri bilgilere borçlular. Üstelik felsefi ve dini alanda da pek çok bilgiye sahipler. Analiz yetileri oldukça gelişmiş ve zor bir durumla karşılaşınca kendilerini kurtarmayı biliyorlar. Müzik ve edebiyat alanında da bilgililer.

Tüm bunlar oldukça etkileyici aslında çünkü kendimize baktığımızda olanaklarımız sınırsıza yakın ama bilgi konusunda daha zayıfız. Kaç senedir okula gidiyoruz ama bilgi birikimimiz Ben’in çocuklarına göre oldukça zayıf. Ayrıca hayatımızda belki de bir kere bile kullanmayacağımız gereksiz bilgiler de cabası. Bunun üzerine aklıma “Bizim o kadar imkanımız var diye mi tembellik edip bu olanakları kullanmıyoruz acaba?” sorusu geldi. Gerçekten imkanlarımız fazla ama o imkanları farklı amaçlarla kullanıyoruz. Bazılarımızın geçmişteki olaylarla ve hatta günümüzdeki konularla ilgili en ufak bir bilgisi yok. E bilgi olmayınca fikir de olmuyor.

Sorgulamadan inandığımız doğru veya yanlış çok fazla şey var. Oysa elimizdeki imkanlarla sorgulamak, öğrenmek ve öğrendiklerimizi değerlendirip fikir oluşturmak o kadar kolay ki. “Bu kadar anlattın ama bu çocukların hiç mi eksiği yok?” diyebilirsiniz. Olmaz olur mu var tabi. O da toplum içerisinde yaşamaya alışkın olmamaları. Çok fazla insan içine karışmadıkları için toplum içerisinde nasıl davranılacağını bilmiyorlar pek. Gerçi biz toplumda yaşıyoruz ama yine de herkesin toplum içerisinde nasıl davrandığını bildiği söylenemez ya neyse. Kısacası modern bir toplumda yaşayan insanlarız ve çoğumuz bunun bilincindeyiz. Fakat biraz tembeliz. Sorgulamıyoruz. Tabi bu biraz da yaşadığımız toplumla alakalı ama yine de sorgulama eylemini rafa kaldırmanın çok da doğru olmadığını düşünüyorum açıkçası.

En son sinemada “Aragorn” rolüyle izlediğim Viggo Mortensen’i görmek gerçekten oldukça keyif verdi bana. Yine mükemmele yakın bir oyunculuk sergilemiş. Adaylığı da bunu kanıtlıyor. Son olarak bu filmi bana öneren Övgü Yağız Çiçek’e teşekkür ediyor ve filmin müzikleri arasında bulunan Guns N’Roses’in “Sweet Child O’Mine” şarkısının coverı ile sizi baş başa bırakıyorum. Sonra filmi de izleyin tabii. :)